Vanaf de tweede helft van de 19e eeuw, won Gran Canaria aan populariteit in Europese kringen als aantrekkelijke uitvalsbasis voor recreatieve vakanties, een plek voor mensen die op zoek waren naar rust. Scheepvaartmaatschappijen profiteerden al snel van deze ontwikkeling en rustten hun schepen uit met kajuiten voor transport van passagiers. Deze ondernemingen bouwden ook de eerste hotels op het eiland, waarvan er één Hotel Santa Catalina (1890) in Las Palmas de Gran Canaria was. Dit is het enige hotel dat dateert uit de tijd waarin het toerisme in opkomst was dat nog steeds open is.
In 1912 werd de Wet van de eilandraad ingesteld en de grondslag voor de ontwikkeling van de toeristenindustrie en de daarbij behorende diensten was gelegd. Dit leidde tot een aantal infrastructuurprojecten, waaronder de aanleg van een vliegveld, waterreservoirs en het belangrijkste wegennetwerk op het eiland. Tijdens de eerste helft van de 20e eeuw, belemmerden een aantal oorlogen (Eerste Wereldoorlog en Tweede Wereldoorlog en de Spaanse Burgeroorlog) verdere groei. Zelfs de opening van het toen geheten vliegveld Gando (eerste luchthaven van Gran Canaria) in 1930, kon de toeristenindustrie geen nieuwe impuls geven. Pas in 1957, toen een vliegtuig van de Zweedse luchtvaartmaatschappij TSA met alle 54 stoelen bezet op het eiland landde, nam het toerisme een vlucht. Dit was de eerste van vele chartervluchten die vanaf die dag op het eiland aankwamen.
Uiteindelijk werd het toerisme, voortbordurend op de piek in 1960, de belangrijkste bron van inkomen voor het eiland. Dit maakte van Gran Canaria een van de meest bezochte toeristenbestemmingen ter wereld.
Vandaag de dag draait het toerisme op Gran Canaria voornamelijk om stranden, watersporten, het nachtleven en attractieparken, vooral als het gaat om het zuiden van het eiland. Daar vindt u water- en themaparken, winkelcentra, disco’s en vele uren zon. Toeristen die naar de zuidelijke zandstranden en duinen komen, hebben Gran Canaria meer rijkdom gebracht dan de bananenplantages ooit hadden kunnen doen – het toerisme is gegroeid van minder dan honderd bezoekers per jaar aan het eind van de 19e eeuw, tot 11 miljoen bezoekers per jaar aan het begin van het nieuwe millennium.
Het noorden van het eiland is meer gericht op de zakelijke bezoeker. Daar zijn allerlei faciliteiten voor de organisatie van conferenties, seminars en zakelijke bijeenkomsten. In dit gebied treft u ook de wereldstad Las Palmas, het zakelijke centrum van het eiland. Tevens ligt daar de drukke haven van Puerto de la Luz, één van Europa’s belangrijkste havens. De zandstranden van Las Canteras en Las Alcaravaneras die de stad Las Palmas flankeren, nemen een stabiel deel van het inkomen dat komt uit de toeristenindustrie in deze noordoostelijke regio, voor hun rekening.
En als u er even helemaal tussenuit wilt, dan is Gran Canaria de perfecte bestemming voor een vakantie. Het is niet moeilijk een route te vinden met meer dan 300 km aan wandelpaden. Plattelandstoerisme wordt steeds populairder met het opknappen en verbeteren van de faciliteiten die in de “casas rurales” (plattelandshuizen) beschikbaar zijn. Dit betreft ook de grotwoningen, dichterbij de natuur is op menselijke wijze bijna onmogelijk.
Let op:
Gran Canaria trekt ook steeds meer bezoekers naar bepaalde opkomende markten, zoals golf- of wellnessvakanties of plattelandstoerisme. Dit maakt de al zo populaire bestemming nog aantrekkelijker en één van de meest stabiele van Europa.
